Περί αγάπης

Πιο μεγάλο πράγμα από την αίσθηση ότι αγαπάμε τον πλησίον και τον Θεόν είναι η αίσθηση της αγάπης του Θεού για μας. Αυτό είναι κάτι το ασύλληπτο και δεν μπορεί να συγκριθεί με καμιά κοσμική αγάπη ούτε και με εκείνη των αγγέλων. Περνάει μέσα μας σαν αστραπή και για μία στιγμή κάτι καταλαβαίνουμε. Έχουμε μια αναλαμπή , μια διαφάνεια πνευματική , μέσα από την οποία βλέπουμε για λίγο την αγάπη του Θεού προς εμάς και προς όλο το γένος των ανθρώπων.
Βέβαια , αυτήν την κατάσταση δεν μπορούμε να την καταλάβουμε, εαν δεν την έχουμε ζήσει. Εκείνο που καταλαβαίνουμε είναι το εξής : καταλαβαίνουμε το πόσο μας αγαπά ο Θεός από ορισμένα γεγονότα , που συμβαίνουν στη ζωή μας , όταν λέμε ότι μας εσκέπασε η αγάπη του Θεού. Αυτό το καταλαβαίνουμε . Το καταλαβαίνουμε διανοητικά , εγκεφαλικά ή κρίνοντας αυτά τα γεγονότα.
Αλλά την ενέργεια αυτή , της αγάπης του Θεού για μας , που αγγίζει την ψυχή μας , είναι πολύ δύσκολο να την καταλάβουμε. Επίσης, αν εμείς την ζούμε , δεν είναι δυνατόν να την περιγράψουμε και πολύ περισσότερο να την μεταφέρουμε στον άλλο. Εκείνο το οποίο παρακαλούμε είναι να νιώσει πρώτα την αγάπη προς τον αδελφό , τον πλησίον και σιγά σιγά θα έλθει και η αίσθηση της αγάπης του Θεού , ως νοερά αίσθηση της ψυχής. Θα είναι σαν να τον « ακουμπά » η άκτιστος ενέργεια του Αγίου Θεού , με τη μορφή όμως αυτής της αγάπης.

από το βιβλίο : Ανασασμοί σωτηρίας

Πηγή : http://kl-klekk.blogspot.com/2012/02/blog-post_4304.html