«Γιώργο, τι είναι αυτό που έχεις μέσα στο στήθος σου;»
«Ποιο», ρωτάει αυτός έκπληκτος, «τι, φοράω μπουφάν, πουκάμισο, αυτό το Σταυρό μήπως;»
«Όχι, όχι, αυτό που βλέπω είναι φως, βλέπω στην καρδιά σου πολύ φως»
«Μα άγιε γέροντα συγχωρέστε με αλλά εγώ δε βλέπω τίποτα», απάντησε ο Γιώργος.
«Εμ, πώς να το δεις, αφού τα μάτια της ψυχής σου είναι τυφλά και νους σου σκοτεινός; Και όμως έχεις φως, και μάλιστα μέσα σ’ αυτό, βλέπω χαραγμένο με χρυσά γράμματα ένα όνομα», -ένα όνομα.
«Ποιο όνομα;», ρώτησε εκείνος σαστισμένος ο Γιωργάκης,
«Βλέπω το όνομα του πνευματικού σου πατρός. Αυτό σημαίνει ότι τον αγαπάς και τον σέβεσαι πολύ. Και με αυτήν την πίστη, αν τυχόν γίνεις μοναχός, θα προκόψεις πολύ πνευματικά.»
Όλοι μας παραμείναμε άφωνοι και βουβοί από την κατάπληξη και τον θαυμασμό.
Αλλά συνέχισε εκείνος ο γέροντας.
«Α, τι βλέπω ακόμα; Πίσω απ’ αυτό το όνομα βλέπω και ένα άλλο, βαθύτερα χαραγμένο, και φωτεινότερο μυρίων μεσημεριάτικων ηλίων λαμπρότερον», -μυρίων ηλίων λαμπρότερον!
«Και ποιο είναι αυτό»; Πετάχτηκα εγώ τότε και ρώτησα.
«Είναι το όνομα Ιησούς», - Ιησούς!
«Όσο θα σέβεσαι, θα αγαπάς,» συνέχισε ο γέροντας, «και θα υπακούς τον γέροντά σου, «ως εις Θεόν, τόσο και περισσότερον θα προκόπτεις στην αρετή και θα χαριτώνεσαι από το Πανάγιον Πνεύμα. Για να σου αποκαλυφθεί όμως αυτό το φως, θα χρειαστούν ματωμένες προσπάθειες, για την πιστή τήρηση πρώτα των αγίων εντολών του Θεού, γιατί τις εντολές δεν τις τηρούμε. Θα χρειαστεί άκρα υπομονή και ταπείνωση σε όλους τους πειρασμούς της ζωής, νηστεία, αγρυπνία, εγκράτεια και καθαρή έμπονη προσευχή».
Αυτά είπε ο εκείνος ο γέροντας στο Γιώργο.
http://agia-varvara.blogspot.com/2004/10/blog-post.html
