Τι θα πει προσωπικές σχέσεις;

Οι σχέσεις ημών των πιστών αγωνιζομένων χριστιανών, είναι τόσο προσωπικές ώστε δεν κάνουμε απολύτως τίποτα και δεν λέμε απολύτως τίποτα, και δεν ομιλούμε ποτέ, αν αυτό δεν αρέσει στο Θεό και δεν είναι προς το συμφέρον μας. Θα πρέπει να ρωτάμε τη συνείδησή μας, και αυτή θα μας απαντήσει, και αυτό είναι προσωπική σχέσις.
Είναι σα να ομιλείτε με τον πνευματικό σας. Διότι ο Θεός είναι Ζών, Παρών. Και αν πέσετε στα γόνατα, και νοερά Τον αγκαλιάσετε, τότε με την πνευματική σας αίσθηση, με την ψυχή σας δηλαδή, θα αισθανθείτε ότι και Αυτός ο Θεός, σας αγκαλιάζει, και θάχετε ανάπαυση, θάχετε ξαλάφρωση, θάχετε χαρά, θάχετε ένα ανέβασμα του νου προς τον ίδιο τον Θεό στον Ουρανό, ότι σας ασπάζεται τρυφερά, αλλά νοητά, και απαντά σε όλα τα αιτήματά σας. Αν δεν το ζούμε αυτό, σημαίνει ότι ο νούς μας και η καρδιά μας, είναι σκεπασμένα από πάθη, γι’ αυτό έχομε και τόσο πολύ σκοτισμό εδώ.
....
Ναι, αδελφοί μου, μας λείπει η προσωπική σχέσις με το Θεόν. Προσωπική σχέση μπορεί νάχουμε με τον άνδρα μας, με τη γυναίκα μας, με τα παιδιά μας, και δεν ξέρουμε και αυτό σε πιο βαθμό είναι, αλλά προσωπική σχέση με το Χριστό δεν έχουμε. Γι’ αυτό και επειδή δεν έχουμε, γι’ αυτό συχνά γεμίζουμε από θλίψη, από ανία, από λύπη, από βαριεστημάρα, πώς να το πω πιο απλά, και από κει οδηγούμεθα στην αδιαφορία για ο,τιδήποτε έχει ενδιαφέρον για τη σωτηρία μας, ακόμα και σε μελαγχολία. Σ’ ένα κενό που δημιουργείται από το σκοτάδι που επικρατεί μέσω της αμαρτίας.

http://agia-varvara.blogspot.com/2010/11/blog-post.html