Πώς συγχωρεί ο πατέρας

Η Πατρική αυτή καρδιά συγκινείται μέχρι στα κατάβαθά της. Προσέξατε μία φράση του Ευαγγελικού Αναγνώσματος, τι είπε, ότι «ειδών αυτόν ο Πατήρ εσπλαχνίσθη». Και μετά το «εσπλαχνίσθη» υπάρχει άλλη μια λεξούλα. Και η λεξούλα αυτή λέγει «και δραμών», τι θα πεί «δραμών»; Θα πει έτρεξε τροχάδην, να πάει να αγκαλιάσει το παιδί του, που επέστρεφε στο πατρικό το σπίτι. Έτσι ο Πατέρας παρουσιάζεται ως «δραμών», αυτός που τρέχει όταν εμείς μετανοούμε, μας αγκαλιάζει, και κατόπιν μας ξεπλένει, μας καθαρίζει, μας φορά την στολήν την πρώτην, μας βάζει δακτύλιον εις την χείρα, και δεν ξέρω τι άλλο μας κάμει, εν τούτοις εμείς θα περιμέναμε κάτι άλλο, όταν το παιδί μας θα επιστρέψει ύστερα από δέκα χρόνια, αφού θα μας έχει φάει ολόκληρη την περιουσία, μέσα στην αμαρτία και στην ασωτία. Να του κάνουμε αυστηρές παρατηρήσεις, να τον επιπλήξουμε, να του δώσουμε βαριές τις κατηγορίες, να σηκώσουμε επιτέλους το χέρι και να του δώσουμε και ένα μπάτσο. Και όμως Αυτός τον αγκαλιάζει, τον καταφιλά, τον βάζει στο σπίτι του, τον περιποιείται, τον πλένει και τον καθαρίζει, του βάζει την στολή την πρώτη, και σανδάλια εις τους πόδας, δακτύλιον εις την χείρα, και σφάζει τον μόσχον τον σιτευτόν.

http://agia-varvara.blogspot.com/2004/02/blog-post_08.html