"Ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων"

Επανειλημμένες φορές έχω ακούσει από χριστιανούς, στο εξομολογητήριο να μου λένε,
-«Ε, δεν είμαστε και μείς δηλαδή, όπως είναι όλοι οι άλλοι …! Τώρα αδελφέ, δε σκοτώνουμε, δεν πορνεύουμε, δε μοιχεύουμε, δεν κλέβουμε, δεν απατούμε, δεν διαφθείρουμε, δεν σπάζουμε καταστήματα, δε βάζουμε φωτιές, δε καταστρέφουμε ξένες περιουσίες, δεν είμαστε ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων … »
Ναι, το δέχομαι αυτό, δεν είμαστε σαν και κείνους…
Σε σχέση με εκείνους. Έχουμε μία μικρή διαφορά : Ως προς την πράξη. Στην φύση της αμαρτίας όμως είμαστε ίδιοι. Αμαρτωλοί εκείνοι, αμαρτωλοί και μείς. Και ύστερα, που ξέρουμε ποια είναι η πιο μεγαλύτερη αμαρτία, η δική τους, ή η δική μας απέναντι στο Θεό; Αυτό δεν γνωρίζομε.
Γι αυτό λοιπόν, όταν αυτές οι σκέψεις ανεβαίνουν στην ψυχή μας, φεύγουν τα χαρίσματα του Θεού, και κλέβονται όλες οι ευλογίες από το διάβολο. Τις έφαγε ο εγωισμός και η υπερηφάνειά μας. Έτσι συμβαίνει, σχεδόν πάντοτε, ή τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Χάνομε τη Θεία Χάρη και όσες ευλογίες φέρνει αυτή μαζί της, εξαιτίας αυτών των παθών, του εγωισμού, της υπερηφάνειας, της κενοδοξίας, της κατακρίσεως, της σκληροκαρδίας, της μνησικακίας, της φιλαργυρίας, της ζήλειας, του φθόνου και τόσων άλλων.

http://agia-varvara.blogspot.com/2009/01/blog-post_2919.html