Όλοι είδαν με τα μάτια της ψυχής τους και τη δόξα και το φως της Τρισηλίου Θεότητος της Αγίας Τριάδος,
και περπάτησαν στην χώρα του Παραδείσου μαζί με τον Χριστόν.
Και έτσι βίωσαν την ουράνια γλυκύτητα και ευτυχία,
από τη θέα του προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Το επαναλαμβάνω, από τη θέα του προσώπου.
Αυτός ήταν η τροφή τους και το νερό και το ψωμί.
Αυτός το φως και η ζωή τους,
Αυτός η ελπίδα τους,
Αυτός η χαρά τους,
Αυτός το πάν.
Κάθε πόρος του σώματος ανέπνεε Χριστόν και μόνον Αυτόν.
Τώρα τι αναπνέουν οι δικοί μας οι πόροι, αυτό δεν το γνωρίζω.
Γι αυτό χριστιανέ μου, προσπάθησε και συ,
-κάποιος μεγάλος πατέρας της εκκλησίας το συνιστά αυτό,-
να ζήσεις την παρουσία του Χριστού μέσα στην καρδιά σου από τώρα.
Από σήμερα, από τούτη τη ζωή.
Αν δεν Τον ζήσεις από τώρα, δεν θα Τον ζήσεις ποτέ.
Προσεύχεσαι χριστιανέ μου, και συ προσεύχεσαι, και ’γω προσεύχομαι και όλοι προσευχόμεθα.
Νοιώθουμε όμως την ώρα που κάνουμε προσευχή, ότι ο Κύριος είναι μπροστά μας;
http://agia-varvara.blogspot.com/2008/01/blog-post_07.html