ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ!!!

Ένα Σάββατο πρωί, ενώ ό π. Αντώνιος τελούσε τη Θεία Λειτουργία, έφθασε στον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Όπως ήταν γο νατιστός και έλεγε την Ευχή, τα χέρια του τα είχε ακουμπισμένα επάνω στην Αγία Τράπεζα. Την ώρα, λοιπόν, πού ήταν έτοιμος να σηκωθεί, για να ευλόγηση τα Τίμια Δώρα, πέφτει από ψηλά μια σταγόνα Αίμα επάνω στο χέρι του και μάλιστα τον πιτσίλισε κι όλας!
Το είδε και τρόμαξε! Σηκώθηκε έντρομος, το κοίταζε, τον κατέλαβε ένα φοβερό Ιερό δέος, ένας τρόμος, ένας φόβος, μία έκπληξης, μία έκστασης, πολλά ανάμικτα συναισθήματα, ακατάληπτα βέβαια για να μπορεί να τα περιγραφή ό πατήρ Αντώνιος. Σηκώθηκε επάνω, δεν ήξε ρε τί να κάνη! Έγλυψε το Αίμα του Χριστού..., τα είχε χάσει. Ή Χάρις όμως του Αγίου Θεού υστέρα από αυτό το θαύμα, τον οδήγησε να δη το Άγιο Ποτήριο και διαπίστωσε ότι ήταν άδειο! Είχε ξεχάσει να βάλει μέσα κρασί. Κοιτάζει το Σώμα, βλέπει πράγματι ότι κι αυτό ήταν ατρύπητο. Δεν είχε, δηλαδή, ολοκληρώσει την Πρόθεσι.
Ό ψάλτης έξω συνέχιζε "Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν..." Του έκανε νόημα να συνέχιση (δεν είχε κόσμο, ήταν Σάββατο), πήρε την Άγια Λόγχη, τρύπησε τον Άγιο Άρτο και είπε: "εις των στρατιωτών λόγχη την πλευραν Αυτού ενυξε και ευθέως εξήλθεν αίμα και ύδωρ". Γέμισε το Άγιο Ποτήριο, έβαλε το κρασί, έβαλε το νερό, κανονικά, το ευλόγησε, το σταύρωσε και αφού τα τελείωσε όλα αυτά, γονάτισε, ξαναδιάβασε την Ευχή του Καθαγιασμού, σηκώθηκε όρθιος, ευλόγησε τα Τίμια Δώ ρα και ό Πανάγιος Θεός μετέβαλε τον άρτο και τον οίνο - όπως γίνεται σε κάθε Θεία Λειτουργία - σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Μετά τον Καθα γιασμό και το τέλος της Θείας Λειτουργίας, κατέλυσε το άγιο Ποτήριο και το καθάρισε τελείως.
Πήγε, λοιπόν, αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία του Σαββάτου και τα διηγήθηκε στον τότε Μητροπολίτη Χρυσόστομο. Του πήρε ό Μητρο πολίτης το χέρι και το μύρισε. Ευωδίαζε ολόκληρο με μία άρρητη ευωδία! Το πήρε και άρχισε να το φιλάη, να το φιλάη, πολλές φορές.

-- Δεσπότη μου! λέει ό πατήρ Αντώνιος.

— Δεν φιλώ το χέρι σου, είπε, πού κι αυτό πρέπει να το φιλάη κα νείς, αφού είσαι Λειτουργός του Ύψιστου. Δεν έχει σημασία αν είσαι εσύ Ιερεύς κι εγώ επίσκοπος. 'Αλλά εγώ έπιασα πάνω στο χέρι σου το Αίμα του Θεού, το Αίμα του Θεού!!!

Θυμάμαι ότι μετά την κοίμησι του πατρός Αντωνίου το διηγήθηκε σε μένα. Και όπως ήταν πολύ εκφραστικός ό επίσκοπος, σηκώθηκε όρ θιος και έλεγε:
~ Πάτερ Στέφανε, το ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!, και άρχισε να κλαίει!

Αυτή είναι ή Θεία Λειτουργία!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΠΑΤΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2009/09/blog-post_6138.html