Όταν θέλουμε να κάνουμε μια παρατήρηση στο σύντροφό μας , στα παιδιά μας , στον πατέρα μας , για ένα λάθος , που έκαναν και υπέπεσε στην αντίληψη μας , το πότε θα το πούμε και πως πρέπει να το πούμε , απαιτεί διάκριση . Θα το πούμε αμέσως , εκείνη την ώρα ή θα το πούμε την επόμενη ημέρα ; Μήπως πρέπει να προηγηθεί προσευχή , όταν θ`αναφερθούμε στο χθεσινό γεγονός του τραυματισμού και της πληγής , που άνοιξε ; Γιατί οι περισσότεροι κάνουμε αυτό το λάθος : Έχουμε τόσο πολύ εγωισμό μέσα μας , που είμεθα βίαιοι και ξεσπάμε τη στιγμή του πειρασμού . Έτσι δεν έχουμε διάκριση , ώστε να πούμε εκείνο , που πρέπει , στον καιρό του , και με τον τρόπο , με τον οποίο θα διορθωθεί και θα ωθεληθεί ο άλλος .
http://kl-klekk.blogspot.com/2012/02/blog-post_16.html